W ubiegłym miesiącu dowiedzieliśmy się o kolejnej niepowetowanej stracie, jaka dotknęła świat perkusji. 21 października, na pięć tygodni przed swoimi sto ósmymi urodzinami, zmarła Viola Smith – jedna z pierwszych profesjonalnych perkusistek na świecie, prawdziwy filar i nestorka branży perkusyjnej.
Viola Smith (z domu Schmitz) przyszła na świat 29 listopada 1912 r. w miejscowości Mount Calvary, w stanie Wisconsin w USA jako szóste z dziesięciorga dzieci (miała siedem sióstr i dwóch braci). Wszyscy uczyli się gry na pianinie, ale ojciec miał plany muzyczne wyłącznie wobec córek, z których stworzył dziewczęcą orkiestrę. Viola zdecydowała się grać na perkusji, ponieważ na innych instrumentach, które się jej podobały, grało już jej starsze rodzeństwo. Zespół ten nazywał się Schmitz Sisters Family Orchestra (później Smith Sisters Orchestra), był prowadzony przez ojca i Smith występowała z nim w latach 20. i 30. XX wieku. Oprócz Violi w składzie znalazły się: Irene Abler (z d. Schmitz) – puzon, Erma Schmitz – wibrafon, Edwina Schmitz – trąbka, Lila Schmitz – saksofon, Mildred Bartash (z d. Schmitz) – skrzypce basowe, Loretta Loehr (z d. Schmitz) – fortepian i Sally Ellenback (z d. Schmitz) – saksofon basowy.
W 1938 r. Viola i Mildred założyły the Coquettes – żeńską orkiestrę, która istniała do 1942 roku.
W 1942 r. Smith napisała dla magazynu Down Beat artykuł zatytułowany „Give Girl Musicians a Break!” (“Dajcie szansę dziewczynom – muzykom!”), w którym argumentowała, że kobiety-muzycy mogą grać równie dobrze jak mężczyźni. Pisała m. in. tak: „W czasach kryzysu narodowego (II wojna światowa – przyp. BeatIt), wielu czołowych instrumentalistów znanych zespołów zostało powołanych do wojska. Zamiast zastępować ich przeciętnymi muzykami, dlaczego nie pozwolić wybitnym instrumentalistkom zająć ich miejsce?”
W tym samym roku Smith przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie uczyła się m. in. u Billy’ego Gladstone’a – legendarnego nauczyciela, mistrza gry na werblu, który te instrumenty również wytwarzał i które są dziś białymi krukami (podarował Violi jeden ze swoich wyrobów). W tym okresie otrzymała stypendium na słynnym prywatnym konserwatorium Juilliard School i dołączyła do Phil Spitalny Hour of Charm Orchestra – odnoszącym sukcesy komercyjne zespole dziewczęcym. Następnie grała z NBC Symphony Orchestra. Jej charakterystyczna konfiguracja 13 bębnów, w szczególności dwóch 16-calowych tom-tomów na wysokości ramion, nigdy nie została skopiowana (choć Chris Slade poszedł o krok dalej w 1990 r. podczas promocji albumu “Razor’s Edge” zespołu AC/DC, montując centralki powyżej ramion).
W tym czasie Smith nagrywała muzykę do filmów, jako członkini National Symphony Orchestra, a nawet występowała z Ellą Fitzgerald i Chickiem Webbem. Zyskała rozgłos jako „żeński odpowiednik Gene’a Krupy” i „najszybsza perkusistka”. W 1949 r. Viola Smith wystąpiła na inauguracji prezydenta Harry’ego Trumana.
Do ubiegłego roku występowała jeszcze sporadycznie z zespołami w Kalifornii.
Viola Smith zmarła 21 października 2020 r. w swoim domu w Costa Mesa w Kalifornii. Cierpiała na chorobę Alzheimera.
