Bębny i talerze akustyczne to ważny, być może najważniejszy element wyposażenia perkusisty, ale jednak nie jedyny. Są przecież zdobywające coraz większą popularność instrumenty elektroniczne i moduły perkusyjne. Właśnie ten ostatni otrzymaliśmy niedawno od firmy Yamaha. Nie pozostało nam nic innego, jak zamknąć się w naszym studio, przyjrzeć się dokładnie wszystkim funkcjom i sprawdzić, czy Yamaha EAD 10 ma szanse spowodować zamieszanie w tym segmencie naszego rynku perkusyjnego, który wydaje się zdominowany przez inną japońską firmę.
Moduł perkusyjny Yamaha EAD 10
1. Przebieg testu
Test przeprowadziliśmy w naszym własnym, niedawno urządzonym pomieszczeniu do nagrywania. Wykorzystaliśmy również wyposażony w naciągi firmowe (przezroczyste na tomach i centrali oraz mleczny a werblu) zestaw perkusyjny Yamaha Stage Custom, który udostępnił nam sklep Avant Drum Shop. W toku testu zaprezentujemy wszystkie efekty i presety znajdujące się na pokładzie urządzenia, brzmienie z modułu, brzmienie z mikrofonu oraz ich połączenie, nasycenie pogłosu i efektu, funkcje metronomu, sposób rejestracji własnych partii perkusyjnych, a także zastosowanie triggera stopy.
2. Podstawowa specyfikacja testowanego urządzenia:
- producent: Yamaha
- model: EAD 10
- rodzaj urządzenia: moduł perkusyjny + sensor triggera/mikrofonu
- wymiary: 260/138/63 mm (moduł), 76/78/88 mm (sensor)
- masa: 654 g (moduł), 464 g (sensor)
- nagrywanie/odtwarzanie: WAV (44.1 kHz, 16 bit, stereo)
- pamięć: 32 MB
- metronom: tak
- USB: tak
- MIDI: tak
- zasilacz: 12V
- trigger bębna basowego: tak
- mikrofon: tak
- kabel mały jack/mały jack, 2 szt.
3. Produkt
Skrót EAD bierze się od słów “Electronic Acoustic Drums” i, jak sugeruje sama nazwa, urządzenie pomyślano jako narzędzie służące do uczynienia instrumentów hybrydowych z naszych zestawów akustycznych. Jest to możliwe dzięki dwudzielnej konstrukcji sensora, tzn. składa się on z czujnika wychwytującego sygnał z triggera oraz osobnego czujnika mikrofonu. W skrócie można powiedzieć, że moduł Yamaha EAD 10 pozwala ćwiczyć do własnych podkładów z możliwością nagrywania swoich wykonań (bez podkładu i z podkładem) w dobrej jakości bez konieczności posiadania całego zestawu mikrofonów (za pomocą aplikacji kompatybilnej z iOS można rejestrować i edytować także obraz), a także szerowania ich w sieci.
Urządzenie konfiguruje się łatwo i obsługuje się intuicyjnie i bezproblemowo. Podłączenie kabli łączących, obsługa pokręteł regulujących głośność oraz nasycenie efektów, metronomu, a także montaż triggera na obręczy i modułu na holderze odbywa się intuicyjnie (wszystko zresztą wyjaśniają ilustracje w instrukcji obsługi).
Jakie funkcje i możliwości posiada moduł Yamaha EAD 10 i jak to wszystko obsłużyć? Aby nie pisać od zera instrukcji obsługi (która przecież jest zapewniona przez producenta), wypunktujmy je i opiszmy pokrótce:
- regulacja głośności sygnału na sumie (pokrętło MASTER) i głośności sygnału z urządzenia zewnętrznego (pokrętło AUX/CLICK)
- 50 presetów (SCENE, od akustycznych po wykręcone elektroniczne) będących połączeniem pogłosu, efektów (przester, kaczka, kompresor, phaser, flanger) i brzmień instrumentów perkusyjnych, takich jak: centralka, werbel, cowbell, tamburyno, talerze i inne. Pokrętło SCENE przełącza presety, podczas gdy REVERB służy do regulacji poziomu nasycenia pogłosu, a EFFECT do regulacji poziomu nasycenia efektu na sygnale audio płynącym z czujnika mikrofonu.
- regulacja głośności sygnału płynącego z triggera stopy (pokrętło TRIGGER)
- regulacja głośności mikrofonu
- automatyczne ustawienie proporcji pomiędzy instrumentami (trigger w stosunku do mikrofonu)
- 11 rodzajów pogłosów
- 31 efektów (21 dla mikrofonu, 10 dla triggera centralki)
- 757 próbek dźwiękowych
- możliwość tworzenia własnych presetów poprzez zmianę rodzaju pogłosu (przycisk F1), efektu (F2) i brzmienia z triggera (F3), a następnie przyciski [-] i [+]. Zapamiętywanie presetów stworzonych przez użytkownika odbywa się za pomocą przycisku STORE. Można im nadawać własne nazwy.
- możliwość tworzenia zaawansowanych ustawień triggera, które są związane z wykorzystaniem triggera na werbel Yamaha DT50S (nie ma go w komplecie), padów Yamaha DTX: TP70S, XP80, PCY135 (a więc także trzystrefowych, również nie w komplecie), a także kontroler typu foot switch (my użyliśmy urządzenia Yamaha HH65). Przetestowaliśmy tę opcję. W każdym przypadku należy wyłączyć moduł, podłączyć urządzenia do gniazd (odpowiednio: SNARE 3 i SNARE 4, 5 i 6 oraz FOOT SW), włączyć moduł i za pomocą przycisku MENU wskazać typ podłączonego urządzenia. Przypisywanie brzmień triggerowanych do tych urządzeń odbywa się za pomocą przycisku F3 (trigger). Po jego przyciśnięciu na wyświetlaczu pojawiają się nazwy padów, kategorie instrumentów (np. bęben basowy), numer oraz nazwa brzmienia wyzwalanego triggerem. Do ich zmiany służy przycisk F1, a wybór odbywa się za pomocą przycisków [-] i [+]. Odsłuchiwanie brzmień umożliwia przycisk F2.
- możliwość importowania brzmień z zewnątrz w formie plików (.vaw)
- metronom obejmujący tempa od 30 do 300 b.p.m. i posiadający funkcję tap tempo pozwala grać w metrach 1/4 – 16/4, 1/8 – 16/8 i 1/16 – 16/16 z akcentami na ćwierćnuty, ósemki, szesnastki i triole ósemkowe. Po przyciśnięciu przycisku dostępu do funkcji metronomu (ikonka przedstawiająca metronom mechaniczny) przycisk F1 pozwala włączać i wyłączać metronom, F2 umożliwia ustawianie głośności brzmień metronomu oraz ich rodzajów, F3 obsługuje funkcję tap tempo.
- możliwość nagrywania własnych wykonań w pamięci modułu. Dostęp do tej funkcji odbywa się za pośrednictwem przycisku RECORDER, po którego wciśnięciu przycisk F1 umożliwia rozpoczęcie i zakończenie nagrywania, a F2 funkcjonuje jako “Play” i “Stop” podczas odtwarzania takiego nagrania. Urządzenie z pamięcią USB flash nie może być wtedy podłączone.
- możliwość nagrywania własnych wykonań na urządzenie z pamięcią USB flash. Dostęp do tej funkcji odbywa się za pośrednictwem przycisku RECORDER, po którego wciśnięciu przycisk F1 umożliwia rozpoczęcie i zakończenie nagrywania, F2 funkcjonuje jako “Play” i “Stop” podczas odtwarzania takiego nagrania, a F3 umożliwia zmianę źródła i nagranie na urządzenie zewnętrzne (AUX IN).
- możliwość nagrywania własnych wykonań do podkładu. Najpierw wgrywamy podkład w formie pliku (.wav) z pamięci USB flash (port USB typu TO DEVICE, wymagania: 16-bit, 44.1 kHz, stereo, format wav) lub z odtwarzacza zewnętrznego (AUX IN). Następnie wciskamy przycisk RECORDER, po czym za pomocą przycisku F3 wybieramy źródło (USB lub AUX IN). Przycisk F1 rozpoczyna i kończy nagrywanie, a F3 zapisuje plik z podkładem. Przed nagraniem własnego wykonania do takiego podkładu przyciski [-] i [+] pozwalają wybrać podkład, F1 wspólnie z F2 odpala nagrywanie, a F2 je zatrzymuje oraz włącza i zatrzymuje odtwarzanie podkładu. Można również nagrywać za pomocą aplikacji na iOS, a także na komputer wyposażony w DAW.
- dostęp do ustawień zaawansowanych na wyświetlaczu (przycisk MENU).
Panel tylni (patrz zdjęcie powyżej) wyposażony jest w następujący sposób:
- gniazdo foot switcha (FOOT SW)
- port USB typu TO DEVICE (dla nośnika pamięci flash)
- gniazdo USB typu TO HOST
- gniazdo zasilacza
- gniazda mono KICK 1 i KICK 2 (A i B) służące do połączenia z sensorem
- gniazda mono SNARE 3 i SNARE 4 dla triggera werbla DT 50S (triggera brak w komplecie)
- gniazda 5 i 6 dla padów Yamaha DXT: TP70S, XP80, PCY 135 (a więc także trzystrefowe)
- gniazdo AUX IN dla urządzenia zewnętrznego
- gniazda mono L/R dla głośników
Panel boczny (patrz zdjęcie powyżej) wyposażony jest w następujący sposób:
- standardowe gniazdo słuchawkowe 6,3 mm
Sensor wyposażony jest w następujący sposób:
- czujnik mikrofonu (wychwytuje akustyczny brzmienie zestawu perkusyjnego i przetwarza je na sygnał audio)
- gniazda A i B łączące sensor z gniazdami mono KICK 1 i KICK 2
- śruba montażowa (do obręczy bębna basowego)
- czujnik triggera (wychwytuje wibracje bębna basowego i przetwarza je na sygnał triggera)
Warto również zaznaczyć, że za sprawą mikrofonu efekty można nakładać na cały zestaw, w tym talerze. To może dać ciekawe rezultaty podczas koncertu, podobnie jak to, że mikrofon teoretycznie daje możliwość nagłośnienia naszego zestawu na scenie. Nie mieliśmy jednak okazji, aby sprawdzić możliwości modułu Yamaha EAD 10 w warunkach “frontowych”. Podobnie z zastosowaniem aplikacji kompatybilnej z iOS rejestrującej i pozwalającej edytować także obraz, a także szerować swoje nagrania audio i wideo w sieci. Zwłaszcza ten drugi temat bardzo nas ciekawi jako temat na osobny test i możecie się takiego materiału spodziewać.
4. Podsumowanie
Yamaha EAD 10 to doskonałe urządzenie dla muzyków nieposiadających rozległej wiedzy na temat profesjonalnego nagrywania bębnów lub niezbędnego do tego wyposażenia (drogich kompresorów, mikrofonów i odpowiedniego pomieszczenia), którzy jednak chcą nagrać demo z żywą perkusją. Nagranie z tego modułu umożliwi zrobienie demówki lub drum camu w przyzwoitej jakości, a także wymianę plików z pomysłami w trakcie tworzenia muzyki na odległość. Można spokojnie liczyć na porządne, półprofesjonalne efekty. Moduł jest także idealny dla perkusistów grających z odsłuchem dousznym, ponieważ nie muszą kupować kompletu mikrofonów, statywów i miksera. Jesteśmy pod wrażeniem!
Producent: https://usa.yamaha.com/products/musical_instruments/drums/ea_drums/ead/ead10/index.html#product-tabs
Dystrybucja w Polsce: https://pl.yamaha.com/index.html
OCENA: 5/5 TOP
Plusy:
- możliwość nagrywania i odtwarzania własnych wykonań
- możliwość nagrywania do własnych podkładów
- możliwość rejestracji i edycji obrazu
- efekt zestawu hybrydowego
- oszczędność na mikrofonach, mikserze, kompresorach, triggerach, statywach
Minusy:
- brak
Bębniarki i Bębniarze! Pora, aby moduł perkusyjny Yamaha EAD 10 przeszedł najważniejszy ze wszystkich testów, a więc ten na słuch widzów portalu dla perkusistów beatit.tv! Specjalnie dla Was ze studia BeatIt!
Share
