W jaki sposób gra na bębnach pomaga dzieciom z zespołem Downa?
Niedawno pisaliśmy o pozytywnym wpływie gry na perkusji na dzieci z autyzmem, co zostało wykazane przez doktora Marcusa Smitha z Uniwersytetu Chichester w Anglii (TUTAJ). Dziś pora na kolejny odcinek rozważań na temat wpływu naszego ulubionego zajęcia na rozwój osób wymagających wsparcia terapeutycznego w obszarze zaburzeń umysłowych.
Kolejnym problemem spośród tych najczęściej dotykających dzieci i ich rodziców jest zespół Downa. Również i w tym przypadku fachowcy stosują metody terapeutyczne związane z grą na bębnach lub zestawie perkusyjnym.
Dr Bill Matney – muzykoterapeuta oraz wykładowca na Uniwersytecie Kansas w USA – jest zdania, że istnieje wiele powodów, dla których gra na bębnach może być uznana za przydatne narzędzie terapeutyczne. Perkusja i instrumenty perkusyjne są łatwo dostępne, przenośne, interaktywne, zapewniają bodźce sensoryczne, możliwość obcowania z kulturą, a także wrażenia estetyczne. Ponadto osoba, która nigdy nie grała na żadnym muzycznym instrumencie jest w stanie wziąć do ręki shaker i wziąć udział w grupowej grze na instrumentach perkusyjnych.
Zdaniem Dra Matney‘a gra na interesujących nas instrumentach pomaga dzieciom z wrodzonymi wadami umysłowymi (nie dotyczy to wyłącznie zespołu Downa) w realizowaniu następujących potrzeb:
- potrzeby społeczne – gra na bębnach, jeżeli zostanie potraktowana jako proces interaktywny i zespołowy, pomaga w rozwijaniu takich umiejętności zespołowych jak dzielenie się, wymienianie się rolami, a także daje poczucie przynależności do grupy wspólnie pracującej nad osiągnięciem łączącego wszystkich jej członków celu
- potrzeby komunikacyjne – gra na dowolnym instrumencie perkusyjnym może być sposobem na niewerbalną komunikację własnych uczuć i myśli, a także ich odbiór od innej osoby grającej
- zdolności motoryczne – oczywistym efektem jest poprawa motoryki ogólnej i subtelnej kończyn górnych, ale gra na instrumentach perkusyjnych może wpływać korzystnie na kończyny dolne (dotyczy to zestawu perkusyjnego, ale także gry na dużym bębnie wymagającym pozycji stojącej, np. conga)
- potrzeby emocjonalne – bycie częścią grupy, której członkowie wspólnie grają na bębnach może dać dziecku poczucie bezpieczeństwa wystarczające do tego, aby zechciało wyrazić swoje uczucia. Poza tym nie ma lepszego sposobu na pozbycie się gniewu lub złości niż uderzanie w bęben.
- potrzeby poznawcze – będąc częścią grupy perkusyjnej dzieci pracują nad umiejętnością skupienia uwagi, kontrolowaniem impulsów oraz uczą się podejmowania decyzji.
Jude Winwood – wykwalifikowana nauczycielka, z dyplomem magistra etnomuzykologii uzyskanym na Uniwersytecie Central London, założycielka szkoły BeatFeet, która od kilkunastu lat prowadzi zajęcia perkusyjne i rytmiczne na całym terenie Wlk. Brytanii mówi o podobnych wnioskach ze swojej pracy:
“Pracuję z grupą najmłodszych dzieci z zespołem Downa w Szkole Dla Rodziców w Nottingham. Między innymi gramy tam na bębnach. Podczas moich pierwszych warsztatów w tej placówce w grudniu 2016 r. dzieci bardzo dobrze na mnie zareagowały i weszły w interakcję ze mną i ze sobą na wzajem. Z tego powodu szkoła zaprosiła mnie do stałej pracy z mniejszymi grupami dzieci z zespołem Downa.”
Jedna z mam dzieci uczestniczących w zajęciach Jude Winwood dzieli się swoimi odczuciami na temat zajęć:
“Dzieci widzą jak bębny są wnoszone do pokoju zabaw i natychmiast zaczynają śpiewać i udawać, że grają na bębnach uderzając we wszystko, co tylko znajdzie się w zasięgu ich rąk. Te zajęcia dają nam możliwość muzycznej interakcji z naszymi dziećmi.”
Źródła: https://www.psychologytoday.com, https://www.downs-syndrome.org.uk, https://library.down-syndrome.org, https://music.ku.edu
https://www.instrumentydladzieci.pl/